Życie ludzkie jest bardzo krętą i trudną drogą, którą każdy z nas musi przejść na swój własny sposób. Trudno jednak jest iść podczas tej podróży całkowicie samemu, bez żadnego wsparcia ze strony innych osób. Dlatego też ludzie poszukują swoich bratnich dusz, z którymi mogliby przejść przez życie. Tworzą się wówczas związki, małżeństwa i rodziny. Jednak jak wszyscy doskonale wiemy ludzie nie są doskonali – popełniają błędy i podejmują błędne decyzje względem innych ludzi. Pierwsze wrażenie względem innego człowieka może być mylne, a niektóre cechy uwidaczniają się dopiero po dłuższym obcowaniu czy wspólnym mieszkaniu. Wówczas powstają konflikty, które kończą się rozwodem i dalszymi kłopotami. Są także pary świetnie dobrane i dogadujące się, ale ich szczęście niszczy zdarzenie losowe takie jak ciężka choroba czy tragiczny wypadek. W obu przypadkach osoba zostaje pozbawiona swojej drugiej połówki i ponownie czuje się samotna. Wówczas niejednokrotnie zdarza się, że taki człowiek postanawia rozpocząć nowe życie.
Wówczas powstają tzw. rodziny patchworkowe. Określenie to metaforyczne przedstawienie istoty sprawy, czyli powstanie jednej rodziny „sklejonej” z dwóch kompletnie różnych rodzin. Jest to sytuacja, w której przykładowo, na założenie rodziny decydują się wdowiec z dwiema nastoletnimi córkami i kobieta po rozwodzie z przyznaną pełną opieką nad swoim synem. Z takiej konfiguracji powstaje nowa rodzina, która musi w jakiś sposób poukładać sobie życie na nowo. Jak widać na powyższym przykładzie, nie będzie to należało do łatwych zadań.
W rodzinach patchworkowych największym problemem jest poukładanie wzajemnych relacji oraz podjęcie próby wspólnego życia w dłuższej perspektywie. Osoby, które postanowiły, że chcą wspólnie założyć taką rodzinę, oprócz dogadywania się między sobą, muszą dołożyć wszelkich starań, aby pozostali członkowie rodziny zachowali chociaż „poprawne relacje”. Niestety o miłości nie ma tutaj mowy. Trudno bowiem wymagać tego od ludzi, którzy często niezależnie od swojej woli muszą współegzystować z innymi, de facto całkiem obcymi osobami. W związku z tym konieczne jest zachowanie zdrowego rozsądku oraz delikatne i stopniowe budowanie długotrwałych relacji. Z osobami dorosłymi czyli teściami czy dziadkami będzie to możliwe do osiągnięcia, gdyż rodzice obojga małżonków chcą dla nich jak najlepiej. Jednak schody zaczynają się jeżeli chodzi o dzieci z poprzednich małżeństw…
Jeżeli dzieci są bardzo małe lub kilkuletnie ułożenie relacji będzie aż takie trudne. Jednakże w rodzinach patchworkowych najczęściej mamy do czynienia z dziećmi nastoletnimi lub prawie dorosłymi. Są to bardzo burzliwe okresy w rozwoju dzieci, a traumatyczne przeżycia takie jak rozwód czy strata rodzica, pozostawiają trwałe ślady w psychice i mają istotny wpływ na dalszy rozwój. Dalego też, w takim przypadku najlepszym rozwiązaniem byłaby kilkuetapowa terapia rodzinna u psychologa i próba ustalenia pewnych wspólnych zasad, które wszyscy domownicy zaakceptują i będą się ich konsekwentnie trzymać.
